De Amerikaanse singer-songwriter John Grant uit Buchanan, Michigan kennen de meeste muziekliefhebbers allicht van zijn periode als frontman van de alternatieve rockformatie ‘The Czars’ uit Denver waarmee hij zes albums opnam tussen 1994 en 2006. Toen de band besloot om er mee op te houden wist John Grant dat hij zich aan het ontwikkelen van een solocarrière zou gaan begeven, hoewel hij daarvoor ruim de tijd heeft genomen door gedurende vier jaar niet met muziek bezig te zijn geweest.

In 2010 verscheen het solodebuutalbum “Queen Of Denmark” dat drie jaar later een vervolg kende met album nummer twee “Pale Green Ghosts”. Daarna volgden ook nog de albums “Grey Tickles, Black Pressure” (2015), “Love Is Magic” (2018) en “Boy From Michigan” (2021). In 2014 bracht hij ook nog een live-album uit dat werd opgenomen met het ‘BBC Philharmonic Orchestra’ waarop hij songs uit zijn twee eerste soloplaten zong.

De nu 55-jarige John Grant heeft een zeer herkenbaar stemgeluid en dat kunnen we nu opnieuw horen op zijn meest recente album “The Art Of The Lie” waar ook de twee singles “It’s A Bitch” en “The Child Catcher” (zie 2e lyrics video) op terug te vinden zijn als twee van de in totaal tien tracks plus een 20 seconden ‘spoken word’ intermezzo in “Twistin’ Scriptures”. Op de eerste lyrics-video hoort u de albumopeningstrack “All That School For Nothing”.

Het album bevat twee nummers van meer dan 5 minuten met de net vermelde opener en de afsluitende track “Zeitgeist” , twee songs van meer dan 6 minuten met “Meek AF” en “Daddy” en vier tracks die langer dan 7 minuten duren: “Marbles”, “Father”, “Mother And Son” en “The Child Catcher”. De resterende songs “It’s A Bitch” en “Laura Lou” sluiten af na ongeveer 4 minuten. In totaal levert John Grant met “The Art Of The Lie” dus meer dan een uur alternatieve rock- en synthesizerpopsongs af die vaak vrij experimenteel en niet zo commercieel klinken.

De steeds terugkerende namen van de instrumentalisten die het album met hem in zijn eigen ‘Moon Zero Two Studio’ in Reykjavik, Ijsland - John Grant’s nieuwe woonplaats sinds 2013 - hebben opgenomen zijn bassist Robin Mullarkay, drummer Sebastian Rochford, gitaristen Dave Okumu en Ed Baden Powell en synthesizerspeler Robert Logan. De thematiek die John Grant heel vaak in zijn nummers behandelt bestaat uit harde kritiek op het Republikeinse Amerika dat hij heeft verlaten omwille van de onverdraagzaamheid ten opzichte van de lgbtqia+-gemeenschap waartoe hijzelf ook behoort en ook zijn soms turbulente relatie met zijn ouders komt hier aan bod in nummers als “Daddy”, “Father”, “Mother And Son” en “The Child Catcher” met af en toe heel cynische en grappige teksten.

(valsam)

5 november 2024: Melkweg, Amsterdam, NL